Kendimize en açık olduğumuz yerdir ayna. Bedenimizi ve
ruhumuzu sorguladığımız yansımamızdır. En yalın ve belki de en net olduğumuz
halimizdir kendimize karşı. Kendimizi açıkça eleştirebildiğimiz, en yalnız alanımızdır.
En gerçek halimiz. Peki ya aynanın dışındaki halimiz?
Bedenimize ve ruhumuza kuşattığımız her parça bizi bizden ve
kendi gerçekliğimizden uzaklaştırır. İçimizi dışımızla ne kadar bir tutmaya
çalışırsak çalışalım hep bir yapaylıkla sarmalanmış halde buluruz kendimizi.
Burak Erkil'in SPFX denen silikon ya da PFX denen lateks
maskelerle kapatarak yarattığı metaforik fotoğraf ve video serisinden oluşan
sergisi tam da bu noktaya dokunuyor. Hah, tam orası. Yüzün, yüzün ardının ve
bedenin sorgulandığı yer. Organik/inorganik, sahte/gerçek, gerçek/rüya
arasındaki sınrların silindiği yer.
SPFX: Dönüşüm denen o 'yer' 31 Mayıs-4 Haziran tarihleri arasında, Çağlar Kanzık yönetiminde, Karaköy Külah'ta
sergileniyor.
Evet, tam orası.
*bu yazı 29.05.2014 tarihinde trendus.com'da yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder