şu sıralar kendimi en iyi metaforlarla ifade edebiliyorum. çünkü her şey o kadar gerçek, sığ, samimiyetsiz ve yalancı; reddetme ve kabullenmeye çalışma hali de bir o kadar zor ki... örneğin bugün, özenle yıkadığın bir tabağı kuruması için kenara koyarken elinden düşürüp kırmak gibiydi.
gelen haberler ve ihtimaller, belki umutlar ve tabii ki histerik kahkahalar. ardından gelen kaçınılmaz gerginlikler ve şiddetli baş ağrısı.
ortası bulunamayan ruh halleri ve cuma iş çıkışı bozan hava için, saygı duruşu.
alkolle tozu alınacak zamanlar için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder