günlerden pazar.
kulağımda üzerimdeki yorganın ağırlığını hafifletmek için aralık bıraktığım pencereden giren yağmur sesi.
bütün gece.
hiç durmadan.
perdeler açık.
yine de oda karanlık.
sanki hiç sabah olmamış gibi.
yatağın bir tarafı -belki de- içgüdüyle boş kalmış.
bir ayağım dışarda.
yorganın dışı da içinden farksız aslında.
yarı uyur yarı uyanık.
yaşanacak günün habercisi gibi.
kahve.
ilk sigara.
iki..
üç...
..
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder