ucuca kaç sigara ekleyip de içsem sakinleşirim şu an hiç bilmiyorum. oysa bu gece b. ile numnum'da yediğim yemekten sonra şu bilgisayarın başına oturup bambaşka şeylerden bahsedecektim sana.
içimdeki parçalanmışlığı dökecektim önüme. her şeyi önüne serip parçaları yeniden bir araya getirecektim. örneğin içimde depresyon hırkasını giymiş, kollarını açmış beni bekleyen ben'i ve ona teslim olmamaya çalışan, var gücüyle direnen diğer ben'i. veya konu hastalık olduğu zaman, konu gündemden bir türlü düşmediği için en kötü teşhisi duymayı bekleyen ben'i ve "şu güne kadar bir şey olmadıysa bundan kötü bir sonuç çıkmaz," diyen diğer ben'i. ya da eve dönüp de koltuğa ayaklarını uzattığı an aslında ne kadar da rahat bir işte çalıştığı için memnun olan ben'i ve aslında yapmak istediği şeyin bu olmadığını bildiği için kendi kendini yiyip bitiren diğer ben'i. belki de je vais bien ne t'en fais pas izlerken hala gözleri dolan ben'i ve the big bang theory izlerken sonu gelmeyen kahkahalar atan diğer ben'i.bir ihtimal gece gözüne uyku girmeyen ben'i ve sabah o sıcak yorganın içinden bir türlü çıkmak istemeyen diğer ben'i.
- kendini yıpratıyorsun.
biliyorum ve bir türlü engel olamıyorum.
şu an ciğerlerim acıyor.
eklemlerimi zorlayıp her defasında bir çıt sesi duymaktan parmaklarımı hareket ettirmekte zorlanıyorum.
özlediğim sevgiliyi göremediğim her gün daha da agresifleşiyorum.
pencereyi açıp bağırmak istiyorum: HUZUR. ne ara, tam anlamıyla olacaksın bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder