gecenin orta yerinde uyanıp da kolunu olduğu yerden hareket ettiremediğin anı düşün. -bu ilk kez başıma geldiğinde felç kaldığımı sanıp hızlı hızlı nefes alıp vermiştim. o sırada bir de kalp krizi geçirmiş olabilirim. her neyse.- sonra o hareketsizliği kırmak için kolunu yastığın altından diğer elinle çektiğini hayal et. kan gitmesi için beklediğini ve bir süre sonra bastıran karıncalanmayla daha çok rahatsız olduğunu ve bir süre de o uyuşukluğun geçmesi için soluklandığını. kısacası uykunun kaçtığını.
şimdi tüm bu denklemi al ve kolunun yerine kalbini koy.
olmadı mı?
o halde bir de ruhunu dene.
şimdi sus ve rüzgarı dinle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder