7

- bu haftanın nasıl geçtiğini anlamadım.

çünkü zamanla didişmeden, olduğu gibi yaşarken farkına varmadan hop, bir bakmışsın cuma olmuş. her gün için yapılacak bir -ve hatta birden çok- mazeretin varken bir bakmışsın orda, bir bakmışsın burdaymışsın. telefonun fotoğraflarla, parça parça tutulmuş notlarla, check-in mesajlarıyla dolmuş. sağına bakmışsın röportaj soruları, sağına bakmışsın mono'dan kalma usb stick. raflara bakmışsın. okunacak kitap kalmamış. "dönünce sipariş veririm," demişsin. zaten her şey dönünce'ye kalmış. yine de hala dolaba bakmamışsın. hava nasıl olacak acaba'larını kulak arkası edip "bi şort bi tişört" yeter," deyip geçmişsin. bir tek geriye bakmamışsın. zamanı yakalamak için yukarı kaldırmışsın başını. gece tavanla yaptığın konuşmalarına başlamışsın. hop, bir bakmışsın cuma olmuş. her zamanki tavan, annen oluvermiş.