bir ülke düşün. evlerinde her gün onlarca kadının intihar ettiği. sokaklarında yüzlerce başıboş çocuğun cirit attığı. hastane odalarında binlerce bebeğin doğduğu.
bir ülke düşün. ekranlarında onlarca erkeğin tek ses olduğu. kuytularında yüzlerce erkeğin bir kadına tecavüz ettiği. kapalı kapılarında binlerce erkeğin bir kadını dövdüğü.
bu bir distopya değil. bu, şu an aldığımız nefesi verdiğimiz hayat.
günlerdir erkekler kadınların bedenleri üzerinde savaş veriyor. günlerdir konuşulan kürtaj konusu, uzananın lime lime elinde kalıyor. dokunanın eli çiğ et kokuyor.
"tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya bakacaksın," lafının telafuz edildiği her an aslında bir kadın ölüyor. ve dili aynı şekilde dönen devlet, tecavüz çocuklarına talip oluyor.
bu ülkede her gün onlarca kadın tecavüze uğruyor. bu ülkede her gün yüzlerce kadın dayak yiyor. bu ülkede binlerce kadın sadece susuyor.
ben bunları yazarken bile gözlerim doluyor. onlar usanmadan ve uslanmadan konuşmaya devam ediyor.
çünkü onlar kadın olmanın ne demek olduğunu bilmiyor. ve muhakkak ki umursamıyor. oysa bir dinlenseler ve bir dinleseler; dayak yemek ne demek, tecavüze uğramak ne demek, istemediği bir çocuğa hamile kalmak ne demek.
ben bunları düşünürken, artık gerçekten midem bulanıyor. ve onlar doymak bilmeden kadın etiyle beslenmeye devam ediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder