duyulamayacak kadar alçak ve kulakları sağır edecek kadar tiz bir ses yükseliyor. kıyamet kopuyor, bütün dünya birbirine giriyor. kıtalar parçalanıyor, sular yükseliyor. asfalt yarılıyor, elektrik direkleri teker teker birbirlerinden ayrılıyor. köprüler yıkılıyor, çelik ve beton blokları denizi dolduruyor. patlamalar ve yangınlar. hayvanlar kaçışıyor, bazıları yanarak ölüyor. bazılarımız yanarak ölüyoruz. dumandan, tozdan, dehşetten göz gözü görmüyor. derken aniden duruyor. hepsi duruyor. biz de duruyoruz. beyaz bir tozla kaplı havanın içinde, yerle bir olmuş evrenin üzerinde, cesetlere ve viranelere bakan birkaç kişi kalıyoruz. öylece seyrediyoruz dünyanın sonunu. konuşmuyoruz. birimiz cebinden bir sigara çıkartıp yakıyor. içindeki duman dışarıdaki dumana karışıyor.
içimizdeki gölgeyle yüzleşme günü kutlu olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder