eksen on fair'da elindeki huni dolusu tektekçi zor kızı'yla poz veren mi, dolabında giymediği ne varsa bir torbaya doldurup kenara ayıran mı?
kings of convenience şarkılarına salınarak eşlik eden mi, tüm gün hiç konuşmayarak sesinin tonunu unutan mı?
urban festival'in mavi ışıklarında kaybolan mı, tek durak mesafesindeki eve en yakın yolu yürüyerek bulan mı?
adidas originals party'deki minibüsün kapısından akan sularda boğulan mı, her sabah evden ıslak saçla çıkan mı?
club bangkok'la menisküsleri yırtılana, ses telleri kopana kadar dans eden mi, üç gün boyunca aynı pijamayla aynı koltuğun aynı minderi üzerinde oturan mı?
hangisi sensin? hangisi gerçek? konu 'sen' olduğunda hangisi gerçekten bir ayna görevi görüyor? bakışların ve aklın nerede? hangisinin sesi daha çok çıkıyor? yoksa hiçbirini duymuyor musun? peki ya ellerin?
hayatı bir alüminyum folyo metalikliğinde yaşayarak beyninle kalbin arasında birbirini kesen sonsuz ve sessiz ışık çubukları saçıyorsun aslında.
ve sonra o çubukları tek tek toplayıp saçlarına takıyorsun.
mavi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder