en çirkini güzellerin.

"biz, hepimiz, sürekli değerli bir şeylerimizi kaybediyoruz. önemli fırsatları, olasılıkları, bir daha yerini asla dolduramayacağımız duyguları. hayatta olmanın bir anlamı da bu işte. fakat kafamızın içinde, ben kafamızın içinde olduğunu sanıyorum, öyle şeyleri bellek haline getirebilmemiz için küçük bir oda var. herhalde, kütüphanenin depo kısmı gibi. dahası, bizler kendi yüreğimizin ne durumda olduğunu doğru şekilde takip edebilmek için, sürekli arama kartları yapmak zorundayız. o odayı temizlememiz, havalandırmamız, çiçeklerine su vermemiz de gerekiyor. başka bir deyişle, sen sonsuza kadar kendi kütüphanende yaşayacaksın."

-haruki murakami, sahilde kafka, s. 646