metropolde yaşıyorsan feragat etmen gereken pek çok şey vardır. medeniyetle eş sürdürdürülen hayatların artılarının karşısına yazılan eksilerdir bunlar. ve bu eksiler genellikle karanlıkta ortaya çıkar. tam da kendinle başbaşa kaldığın anlarda görürsün büyük şehirlerin en çirkin yüzünü. rüzgarı sert eser, yoluna taş koyar, peşine adamlar takar; adımlarını sayamaz hale gelirsin. karanlıktır bunun sebebi. yapay aydınlatmayla daha da körleşen karanlık. yönünü bulmak için gökyüzüne baktığında ise zifiri karanlık, kendi gerçeğinde kaybolacak kadar. karanlık.
çünkü metropoller yıldızları yutar. ferah feza bir deniz kenarında -örneğin olimpos'ta- yolunu bulmanı sağlayan yıldızları büyük şehirlerde göremezsin tam da bu medeniyet yüzünden. yattığın yerden tavanı yırtmak istersin en yalnız anında ama nafile. balkona çıkıp bir hava alsan? binalardan ve antenlerden başka ne sayabilirsin ki başını kaldırdığında...
işte metropol senden bu fedakarlıkta bulunmanı ister: göğe bakma durağında inemezsin bu yolculukta. yıldızlara isim verme özgürlüğünü alır elinden. hangisinin yıldız hangisinin uydu olduğunu öğreten ilkokul bilgin bile körelir zamanla ve sen yıldızlarla olan bağını sonsuza kadar kaybetmeye mahkum olursun. odanın tavanına uzay haritası asmayı düşünecek kadar acınacak hale gelirsin çünkü insanlar bu isteğini duyduğunda bile gülerler sana. ya da dövme yaptırdığında illa altında başka bir şey ararlar sanki yıldızdan öte bir anlamı varmış gibi. onlar hep ulaşılabileni, burunlarının ucundakini istemekle yetindiklerinden ya da bunun gerçek olamayacak kadar saf olduğuna inandıklarındandır belki. belki de senin aklın bi' karış havadadır, kim bilir. yine de yıldızlardır seni bu dünyaya bağlayan ve bu dünyadan bir an olsun uzaklaşmanı sağlayan.
işte skyview sana bu özgürlüğü -sınırlı da olsa- sunuyor. karanlıkta, yattığın göğün altında hangi yıldızları üzerine örttüğünü gösteriyor. uyduyla yıldız arasındaki farkı öğrenip gezegenlerden yastık yapıyorsun kendine. burcunu gösteren takım yıldızı karşısında büyüleniyorsun. venüs'ü bulduğundaysa secdeye varıyorsun. metropolün karanlığını aydınlatmaz belki ama yalnız kaldığında artık tavanı yırtmak yerine ne yapacağını biliyorsun; yıldızlara dokunacaksın. ve artık daha huzurlu bir uyku uyuyabileceksin.
special thanks to b.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder