4.5.11

yerçekimi.



ensende bir nefes hissedersin ve kuruduğunu sandığın bütün yapraklar olağanca yeşilliğiyle havalanıverir.
derin bir nefes alıp yaşadığını fark edersin.
bu her zaman olan bir şey değildir.
yolda yürürken, ne kadar önüne baksan da, ayağın bir taşa takılır, tökezlersin.
sendeleyip yoluna devam edersin.
ama bazen düşmek istersin.
avuçlarının içine taşlar batsın, diz kapakların tozlansın ki yaşadığını hissedebilesin.
yerçekiminin ne kadar iki yüzlü olduğunu ancak nefes almak istediğin zaman idrak edersin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder