17.9.11

mantığıyla hareket eden insan uçlardaki duyguları yaşadığını itiraf edemez kendisine. aklının iplerini bırakmak istemez. gevşetecek bile olsa o ipleri, dengesinin bozulacağını bilir. bilir ki sendelerse düşer. incelirse kopar.

ayaklarını yere sağlam basmak ister mantığıyla hareket eden insan. işbu yüzdendir uçlardaki duygularla yüzleşemez bir türlü. bastığı zeminin kaydığını hissederse tutunmaya çalışır. çırpındıkça hırçınlaşır sonunda.

uçlarda yaşanan duyguların zayıflık olduğunu düşünür mantığıyla hareket eden bu insan. esen her rüzgarda savrulmaktansa kapatır içindeki kapıyı pencereyi. üç eksinin bütün artıları götürdüğü denklemler kurar. aklının galip geldiği, duygularının söz hakkına sahip olmadığı denklemler.

duygularını aklının önüne geçirmemeye çalışır bu insan. yine de inanmak ister ikiyle ikinin beş ettiğine. sonuca etki edecek bir sürprizin mutlaka çıkıp geleceğine. işte o zamandır ki duygularıyla barışmaya çalışır mantığıyla hareket eden insan. duygularıyla da yaşamaya çalışır. geçer karşısına oturur. susar ve dinler hislerini. sıkı sıkı tutar kollarından. bırakırsa kopar.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder