12.7.14

12 temmuz 2012.


yine bu kez ve fakat son kez sana yazıyorum.

sadece teşekkür etmek için.

içimden bir süredir seninle konuşuyorum aslında. sana anlatıyorum bazı şeyleri. sen olsan ne cevap verirdin'i düşünüyorum. onu tartıyorum kafamda. eğip büküyorum. bileğime doluyorum verdiğin cevapları. bir süredir sık sık bileğimi ovuşturuyorum.

bir süredir düşünüyorum. sebepleri. sonuçları. tercihleri. yolları. oluşları. olamayışları. eski ahşap bir evin pencere pervazından sallanırmış gibi hissediyorum kendimi o anlarda. boşlukta sallanan ayakların her şeyin farkında olan bilinmezliği. 

zaman geçiyor gözümün önünden. ışıklar ve kelebekler halinde. halimden belli oluyor. kırılan kemiklerini topluyorum özenle. hepsini teker teker severek ve öperek yerleştiriyorum yerlerine. yeniden kaynayacakları günü bekliyorum. parmaklarım kedinin kulaklarının arkasına.

o güne döndüm bak, en başa. şarkıyı başa alıyorum. 

artık anlıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder