19.1.14

perfection of imperfection.


sanırım artık vedalaşmanın zamanı geldi.
birbirimizi taşımanın yükünü atıp,
yüklerimizi omzumuza değil boynumuza asıp
devam etmenin zamanı.
geldi.

hiçbir zaman bitmeyeceği için üzgün değilim.
sadece özlediğimde üzülüyorum.
nasılsa özlem de üzülmek de hayatın bir parçası.
hayat devam ediyor.
her zaman etti.
nasılsa ölmedik.
hayat hep devam etti.

hayat, ben seni özledikçe de devam edecek.

sadece kendine bak.
iyi veya kötü,
bak.
sen baktıkça hayat devam edecek.

kusurlarını sev.
seni kusursuz yapan kusurlarınla sevmeye devam et.
sev ki boynuna astığın ben,
seninle kalmaya devam edeyim.

hoşça kal.


-09.01.2014 / istanbul modern

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder