evet, yazıyorum. hani susuyorum ya, aslında kağıtlara konuşuyorum. içimi döküyorum. içimden dökülenleri toplayıp yerlerine yerleştiriyorum. bir şeyleri yerle bir etme pahasına. yerine bir şeyler koyabilme umuduyla. ayağım takılıyor, sendeliyorum.
korkularımla yüzleşiyorum mesela. korktuğum şeyler hep başıma geliyor ya, onlarla başa çıkmaya çalışıyorum. tuhaf rüyalar görüyorum.
hatırlıyorum. hiç unutmamak için yazıyorum. gördüklerim. dinlediklerim. izlediklerim. yaşadıklarımın imzası. sabahları üşüyerek uyanıyorum.
sesimi yükseltemiyorum ya, acaba diyorum, karşıma geçseydin de tutup kollarımdan silkeleseydin? "kendine gel," deseydin büyük harflerle. ihtimaller. haziran'ın ortasında yağmur yağıyor.
günler geçiyor. hayat oluyor. her zaman olduğu gibi, hayat derin bir nefes alıp yoluna devam ediyor. acaba'lar etrafımızı sarıyor.
"gerçekten mi? aklından bu geçenler gerçek mi?"
sarılsak geçer, öyle mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder