merakla beklediğim ides of march ve filmekimi'nde gitmeyi planladığım a dangerous method aynı anda, önümüzdeki hafta vizyona girecekmiş.
oysa ki üzerinden sadece 1 hafta geçti.
amazon'dan sipariş verme eylemini gerçekleştirmeden önce şansımı alternatif kanallardan denemeye karar verdim.
bu sefer aynı kırılgan yüz ifadesi yok aynada.
evde geçen huzurlu bir haftadan sonraki ilk pazartesinin bu denli sendrom yüklü olması benim suçum değil.
kabul, daha huzurlu nefes aldığım günlerim oldu.
soundtracking aplikasyonunu da indirdikten sonra iphone'un gerçekten eğlence amaçlı tasarlandığına ikna oldum.
ve fakat çok daha kötüleriyle de karşılaştım.
"yeni yıl alışverişi" listemin ilk sırasında bir adet moleskine var, as usual.
beni üzenin ne olduğunu söylediğimde gülmek yerine gülüşünü yüzüme dağıtabilseydin keşke.
"sen ne yapıyorsun?" sorusuna "düzenli olarak blog yazıp instagrama giriyorum," diyecek noktaya geldim.
ayaklarımın üzerine düşmek isterken tabanlarımı acıtmış olabilirim.
aralık ayında olduğumuzu sanırken aklımdan ne geçiyordu acaba.
yine de yere sağlam basarken de gökyüzüne bakmayı öğrendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder